Nowe idee Kornela Morawieckiego

„W obliczu wojny blisko granic i świadom wyzwań cywilizacyjnych chcę przedstawić Polkom i Polakom przemyślenie czterech kluczowych zagadnień: 1. Hierarchie, 2. Wizja, 3. Wymagania, 4. Plany” – pisze na swojej stronie Morawiecki. Swój komitet wyborczy zarejestrował 6 marca.

„Jestem za”

Morawiecki wymienia w punktach za czym jest: „wolność w internecie, plan pokojowy dla Ukrainy, powszechne ubezpieczenie zdrowotne, solidarność międzypokoleniowa, demokratyczne wybory sędziów i prokuratorów, działanie na rzecz bezrobotnych i wykluczonych, prezydenturą gwarantującą prawa i wolności Polaków w kraju i za granicą”.

Zawód student

W prezydenckim numerze „Gazety Obywatelskiej”, której redaktorem naczelnym jest Morawiecki, przedstawia on „nowe idee według Morawieckiego”, jednak ciężko znaleźć w nich konkretne zapowiedzi. Proponuje „opodatkować kapitał od pewnego poziomu zamożności” oraz przeprowadzić reformę polegającą na „dekoncentracji kapitału”.

Wysuwa także propozycję wprowadzenia zawodu student. W zależności od poziomu edukacji otrzymywałby zróżnicowane wynagrodzenie. Pieniądze na wynagrodzenia mają się znaleźć dzięki wydajniejszej produkcji dóbr i usług i równomiernemu rozkładowi bogactwa wśród obywateli.

Człowiek opozycji. Biografia Kornela Morawieckiego

Kornel Morawiecki (ur. 1941 r.) jest znany głównie z działalności opozycyjnej w PRL. Zajmował się redagowaniem i kolportażem tekstów w prasie podziemnej. W latach 1973–2009 pracował na Politechnice Wrocławskiej jako doktor fizyki.

W sierpniu 1980 r. wydawał ulotki wzywające do podjęcia strajku solidarnościowego z Wybrzeżem. Był aktywnym działaczem „Solidarności”, uczestnikiem I Krajowego Zjazdu Delegatów. W przerwie obrad został aresztowany pod zarzutem wydania ulotek w języku rosyjskim, wzywających do odmowy udziału w ewentualnej interwencji w Polsce. Zwolniony i sądzony z wolnej stopy.

W 1982 r. założył „Solidarność Walczącą”. Po kilkumiesięcznym śledztwie zmuszono go do wyrażenia zgody na wyjazd (twierdzono, że aresztowany w styczniu 1988 r. Andrzej Kołodziej ma raka, którego można wyleczyć tylko za granicą, wyjazd zaś możliwy jest jedynie we dwóch). Gdy po kilku dniach Morawiecki próbował wrócić do kraju, został odesłany za granicę. Wrócił nielegalnie w trakcie strajków w sierpniu 1988 r. Przeciwnik obrad Okrągłego Stołu, uważał, że komunistom należy postawić twarde warunki kapitulacji. Zaprzestał ukrywania się w 1990 r., a na bazie „SW” założył Partię Wolności.

Bezskutecznie startował w wyborach prezydenckich w 1990 r. oraz do Sejmu w 1991 r. W 1997 r. i 2007 r. próbował sił w wyborach do Senatu, jednak nie zdobył mandatu. W 2010 r. ponownie próbował swoich sił w wyborach prezydenckich, uzbierał 100 tys. podpisów, a w pierwszej turze zdobył 21 596 głosów (0,13 proc.).