Ponad cztery lata od uchwalenia przepisów, po nowelizacjach i sporach z UE, podatek od sklepów wielkopowierzchniowych wszedł w życie 1 stycznia. Na pierwsze płatności ministerstwo finansów poczeka do 25 lutego. Według ustawy budżetowej na 2021 r. rząd liczy na 1,5 mld zł wpływów.

We wtorek i środę (15-16 grudnia) Sejm zebrał się na 23. posiedzenie, w czwartek odbyło się kolejne. Najważniejszym punktem podwójnych obrad był budżet na 2021 r. – posłowie chcieli przyjąć ustawę jeszcze przed końcem roku.

– To właśnie droga Jarosława Kaczyńskiego spowodowała, że dzisiaj żyjemy w normalniejszym kraju – premier Mateusz Morawiecki bronił z mównicy wicepremiera. Poza tym Sejm przyjął szóstą tarczę antykryzysową, która ma pomóc branżom szczególnie poszkodowanym w epidemii.

Od 1 grudnia ci, którzy zatrudniają nielegalnie dłużnika alimentacyjnego lub ukrywają jego zarobki, mogą za to zapłacić. Poza tym wchodzi w życie kolejna ustawa covidowa oraz przepisy ułatwiające cudzoziemcom podjęcie pracy na wizie humanitarnej.

Temat ochrony zdrowia zdominował drugą część posiedzenia. Oprócz dodatków dla medyków, posłowie zajęli się także ustawą, która ma ułatwić zatrudnianie lekarzy spoza UE do pracy przy epidemii. Przeciw przepisom wypowiedziały się samorządy zawodów lekarskich. Teraz ustawą zajmie się Senat.

W czerwcu 2020 r. prezydent Andrzej Duda zaproponował utworzenie Funduszu Medycznego. 26 listopada ustawa weszła w życie. W jej ramach od 2021 r. cztery mld zł mają być dodatkowo przeznaczone corocznie na ochronę zdrowia.

Nowa tarcza antykryzysowa, zmiany w służbie cywilnej oraz ponowne odrzucenie kandydatki na RPO. Tydzień temu Sejm zebrał się na pierwszą część 21. posiedzenia.

Na co komu kalendarz posła? Może być źródłem wiedzy o tym, nad czym poseł pracuje, z kim najczęściej się spotyka, czy angażuje się w sprawy regionu i wywiązuje ze swoich obietnic. W pandemii jednak trudno stwierdzić, jak posłowie i posłanki pracują.

Chodzi o warszawską reprywatyzację. Część przepisów z ustawy, którą prezydent Andrzej Duda podpisał pod koniec września, weszła w życie 5 listopada.

Jeszcze w 1992 r. kobiety w Polsce mogły przerywać ciąże nie tylko w szpitalach, ale również w gabinetach prywatnych, z trzech powodów. Obok przesłanek medycznych oraz ciąży w wyniku przestępstwa, dopuszczalna była aborcja ze względu na „trudne warunki życiowe kobiety ciężarnej”. Takie przepisy obowiązywały przez 36 lat na mocy ustawy z 27 kwietnia 1956 r. o warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. W 1993 r. posłowie ograniczyli dopuszczalność przerywania ciąży, a następnie 23 razy próbowali tę regulację zmieniać.